ببخشید مرا

این غزلها همه مستند ببخشید مرا

همگی باده پرستند ببخشید مرا

اگراین گونه پریشان زده بی تابند

بال پرسوخته هستند ببخشید مرا

این غزلها که پر از عشق و جنونند همه

حرمت عقل شکستند ببخشید مرا

پیش از آنی که بیایی همه عاقل بودنند

لحظه ای با تو نشستند ببخشید مرا

گرچه مهتاب!غزلها همه مجنون زده اند

زاد? چشم تو هستند ببخشید مرا

بود و گذشت

گوچه ای پنجره ای رهگزری بود و گذشت

قصه ای،سوزدلی،چشم تری بود و گذشت

شب و مهتاب و نگاهی که پر از خاطره بود

بوی باران و نسیم سحری بود و گذشت

آسمان بود و پر و بال و نسیم پرواز

غنچه ای،شاپرکی،بال و پری بود و گذشت

روزگار من و مهتاب و سفر نام? عشق

جاده ای،صبح و شبی،همسفری بود گذشت

« و مخواهی تو که این راز دمی فاش شد »

قصه ای،سوز دلی،چشم تری بود و گذشت